Alimentatie
De wet kent twee soorten alimentatie:
- kinderalimentatie
- partneralimentatie
Kinderalimentatie
De verzorgende ouder (de ouder bij wie het kind/de kinderen wonen) kan om een kinderalimentatie verzoeken. Uit de wet blijkt namelijk dat:
"ouders verplicht zijn te voorzien in de kosten van de verzorging en opvoeding van een kind tot 18 jaar. Ouders zijn ook verplicht te voorzien in de kosten van levensonderhoud en studie van hun meerderjarige kinderen die de leeftijd van 21 jaar nog niet hebben bereikt."
Alimentatie wordt vastgesteld door eerst na te gaan wat de kinderen nodig hebben. Dit heet de behoefte van de kinderen. Deze behoefte hangt af van het netto gezinsinkomen dat de ouders tijdens hun relatie hadden, van het aantal kinderen dat in het gezin leeft en van de leeftijd van de kinderen. Vervolgens kan er een alimentatieberekening worden opgesteld om na te gaan of en hoeveel de alimentatieplichtige kan betalen. Hiervoor worden de Tremanormen gebruikt. Bij een echtscheiding moet meestal een kinderalimentatie worden vastgesteld.
Er kan ook een situatie zijn waarin de kinderalimentatie al vaststaat. De alimentatieplichtige raakt bijvoorbeeld zijn baan kwijt en kan de alimentatie niet meer volledig betalen of er is een situatie dat de alimentatie te laag is om de kosten van de kinderen van te kunnen voldoen. De alimentatie moet dan gewijzigd kunnen worden.
Partneralimentatie
Partneralimentatie geldt alleen voor ex-echtgenoten. In de wet is hierover het volgende vermeld:
"De rechter kan aan de echtgenoot die niet voldoende inkomsten tot zijn levensonderhoud heeft (noch zich in redelijkheid kan verwerven) op diens verzoek ten laste van de andere echtgenoot een uitkering tot levensonderhoud toekennen."
Hoeveel jaren een alimentatieplichtige moet betalen verschilt per geval. Per 1 januari 2020 is namelijk de Wet Herziening Partneralimentatie in werking getreden. Deze wet geldt alleen voor nieuwe scheidingen. Voor echtscheidingen die voor 1 januari 2020 bij de rechtbank zijn aangevraagd, geldt het oude recht met een maximum alimentatieduur van 12 jaar en voor scheidingen die na 1 januari 2020 bij de rechtbank zijn aangevraagd, geldt het nieuwe recht met een maximum alimentatieduur van 5 tot 12 jaar (afhankelijk van de situatie van partijen en de leeftijd van de alimentatiegerechtigde).
Alimentatierecht tot 1 januari 2020
Als u voor 1 januari 2020 bent gescheiden of als voor deze datum uw scheiding bij de rechtbank is aangevraagd dan valt u onder het oude alimentatierecht. Dit betekent dat de maximale duur van uw partneralimentatie 12 jaar is, tenzij u maar heel kort gehuwd bent geweest. Als u namelijk niet langer dan 5 jaar gehuwd bent geweest en als uit het huwelijk geen kinderen zijn geboren dan is de alimentatieduur gelijk aan de duur van het huwelijk. Als u bijvoorbeeld maar 3 jaar getrouwd bent geweest en er uit dit huwelijk geen kinderen zijn geboren, dan is de maximale alimentatieduur ook maar 3 jaar.Alimentatierecht na 1 januari 2020
Als uw scheiding na 1 januari 2020 is aangevraagd, dan valt u onder de Wet Herziening Partneralimentatie. De alimentatieduur is dan gelijk aan de helft van de duur van het huwelijk met een maximumduur van 5 jaar. Als het huwelijk dus bijvoorbeeld 8 jaar heeft geduurd dan is de alimentatieduur maximaal 4 jaar. Hierop zijn wel enkele uitzonderingen van toepassing, en wel de volgende:- Als er kinderen uit het huwelijk zijn geboren, dan eindigt de alimentatie niet eerder dan het moment waarop het jongste kind de leeftijd van 12 jaar heeft bereikt. Als het jongste kind dus op het moment van scheiding nog maar 1 jaar oud was, dan eindigt de alimentatie op het moment dat dit kind 12 jaar is geworden en is de alimentatieduur dus 11 jaar;
- Als er sprake is van een langdurig huwelijk (huwelijken van 15 jaar of langer), waarbij de leeftijd van de alimentatiegerechtigde ten hoogste 10 jaar lager is dan de voor hem of haar geldende AOW-leeftijd, dan eindigt de alimentatieverplichting op het moment dat de alimentatiegerechtigde de AOW-gerechtigde leeftijd bereikt. De alimentatieduur bedraagt dan dus maximaal 10 jaar (maximaal tot het bereiken van de AOW-leeftijd);
- Als er sprake is van een langdurig huwelijk (huwelijken van 15 jaar of langer), waarbij de alimentatiegerechtigde geboren is op of voor 1 januari 1970 en zijn of haar leeftijd is meer dan 10 jaar lager dan de AOW-leeftijd, dan bedraagt de alimentatieduur maximaal 10 jaar. Deze regeling is een overgangsregeling en geldt daarom alleen gedurende de eerste 7 jaar na de inwerkingtreding van het wetsvoorstel. Daarna vervalt deze uitzondering.
